Իմ քարե՜ կարոտ...

Երբեմն ծանր է ապրել մարդկանց մեջ.

Կուզեմ քարափին ընկեր ես լինել,

Որ տեսնեմ՝ ինչպես մութի փեշերին
Քարը ջերմ սիրով գրկել է ծաղկին...

Երբեմն դժվար լինի հասկանալ,

Որ ապառաժը կարող է սիրել,

Բայց արժե լինել խենթ ու հավատալ՝

Սիրտ է բաբախում և քարերի մեջ...

Երբեմն նայեք, տեսեք՝ մարդկանց մեջ

Ինչպես են թոշնում ծաղիկներն անսեր,

Իսկ թե քարափին ընկեր դուք լինեք՝

Կտեսնեք այնտեղ քարեղեն մեծ սեր...