воскресенье, 13 августа 2017 г.


Քարափին ծաղիկ էր լուռ բացվել,
Շոյում էր հայացքով իր զույգին,
Կապույտը ջրերից հավաքվել,
Օրհնում էր վայրկյանը՝սիրով լի...

Քարափին թևում էր սիրերգը.
Լռության խախտումը հանցանք էր,
Նազում էր սիրուց խենթ ծաղիկը.
Ամպերի քրտինքն էր քարացել ...

Քարափին թող ապրի մեծ սերը,
Թող ոչինչ չսպառնա զուգերգին,
Թե հանկարծ գժվեն էլ ամպերը՝
Թո՜ղ բախվեն կապույտի ցնորքին...

ՔԵԶ ՀԵՏ...


Թույլ տուր մի փոքր երջանիկ զգամ,
Քո ձեռքը բռնած քայլեմ լուսնի տակ,
Իսկ թե խաբկանքից ոտքերս դողան,
Բազուկներիդ մեջ առ ինձ ու գնա...

Գնա աստղերի սահմանը հատիր,
Նրանց հետ թեկուզ կարճ դաշինք կնքիր,
Որ հավատարիմ ինձ ու քեզ մնան'
Մինչ մենք կլքենք հայացքը նրանց...

Թույլ տուր, որ ձեռքդ չթողնեմ հանկարծ,
Ու հանկարծ չզգամ լուսնային խաբկանք,
Վաղուց սերտածս ինչ է- տառապանք,
Մի քիչ ուզում եմ երջանիկ զգալ...