ԼՌՈՒԹՅՈՒՆԸ` ՓՐԿԱԳՈՏԻ .............

Ես  լռում  եմ, երբ...ցավն  է  խտանում -

Հանձնում  եմ  նավըս  ալիքներին  խենթ ,

Անզոր  եմ  մենակ  այս  մարտարվեստում -

Իմ  փրկագոտին  լռությունն  է  մեծ ...

Ես  լռում  եմ, երբ...լսել  եմ  ուզում

Իմ  սրտի  ձայնը, որ  ինձ  չի  հասնում ,

Որ  թափառում  է  լուռ  Տիեզերքում   ,

Այնտեղ  լռության  գաղտնիքը  մեկնում ...

Ես  լռում  եմ, երբ...խոսել  եմ  ուզում ,

Բայց  բառեր  չկան , հնչյուններ` նույնպես ,

Երբ  մեղեդին  է  միտքըս  թարգմանում

Հոգումըս  սառած  ստեղների  պես ...

Ես  լռում  եմ, երբ...ինձնից  հեռանում ,

Ցավի  տերը  ու  ծառան  եմ  դառնում -

Լռությունն  է  ինձ  լռությամբ  փրկում ,

Որ  ես  չպարտվեմ  այս  մարտարվեստում ...