Այնքան քնքշանք է օդին խառնվել,

Այնպես կապույտ են ամպերը վերում.

Կարծես հայացքդ մի պահ մոլորվել

Ու ծովացել է երկնի հայելում...

Այնպես չեմ ուզում օրն իմ ավարտվի,

Սահել եմ ուզում մտքիդ քարտեզով.

Աշնան մեղեդին թե տագնապ բերի,

Այն ցրել կուզեմ լռության քողով...

Այնպես գեղեցիկ դու գիտես կորչել,

Որ քեզ չգտնի ոչ մի հետախույզ.

Բայց խենթ հայացքդ վերում ծովացել

Քնքշանք է մաղում կապույտ հայելուց...

Ես տագնապներից էլ չեմ վախենում...