Գարունը ծաղկի բույր է խտացած,
Սիրո, կարոտի դող է դեռ չասված,
Հողի թացություն, շուրթերի տաք խաղ,
Մերթ' հոգու ամպրոպ, մերթ' եզերք խաղաղ...

Գարնան հույզերն են ալիքվում կամաց,
Համբույր է պոկում քամին խենթացած,
Խոտի բուրմունքից օդն է արբեցած,
Արեգակն արդեն շռայլ է ու բաց...