Մի օր նա ասաց, որ ես կարող եմ պարել իր նվիրած կիսալուսնի վրա...
Ու ես վստահեցի նրան...Ու ես անչափ սիրեցի այն կապույտ աշխարհը, որը կապում էր մեր երազները, կապում` թարթող աստղերի միջոցով...
Մի օր ես կորցրեցի իմ կիսալուսինը...Նա խոստացավ, որ կգտնի այն...Իսկ հե՞շտ է արդյոք վերգտնել կորցրածը...
Գուցե մի օր նա վերադարձնի այն աշխարհը, որում այնպես թեթև էր պարել, հեշտ էր երազել...Գուցե...Բայց կլցվի՞ արդյոք հոգու դատարկը...
Արդեն չգիտեմ...
Մի' կորցրեք այսօր, մի' կորցրեք վաղը,
Որ գույն ունենա ձեր ապրած կյանքը...
Комментариев нет:
Отправить комментарий