Իմ փոխարեն

 

Իմ աչքերը փակ հորինում են քեզ,

Հորինում այնպես, որ դու չընդհատվես։

Օրերը փախչող հեռացնում են մեզ.

Կարոտի ճամփան չունի ասես վերջ...

Շուրթերս դոդղդոջ վանկարկում են քեզ,

Կանչում են այնպես, որ դու չփախչես։

Բայց ժամանակը սլացքով անտես

Խլացնում է քեզ, որ ինձ չլսես...

Քայլերս խռով միշտ բերում են քեզ,

Մոտենում այնպես, որ ամուր գրկես։

Իսկ դու անծանոթ հայացքով հրկեզ

Այրում ես ամեն կամուրջ մեր միջև...

Քո աչքերը մութ ինձ կորոնեն,

Երբ կորչեմ մի օր ճամփեքին անսեր։

Կարոտի ճիչը կխեղդվի քո մեջ,

Երբ իմ փոխարեն երգերս գրկես...