Ի՜նչ լավն ես,ձյուն,որ կարողացար տրամադրություն փոխել,որ տաքություն փ.ոխանցեցիր ցրտից կծկված մարդու երակներին....ու քո միջոցով սկսվեց ձմռան հեքիաթը...չէ՞ որ առանց ձյուն հեքիաթ չի՜ հյուսվում...

Ինչ լավ է,որ կա քո փաթիլը,կան այդ փաթիլի խաղով պարզապես երջանկացողները...երեխայի պես մենք բոլորս սպասում էինք քո գալուն,որ խաղար նաև մեր նիրհած հոգին...

Ինչ լավ է,որ հիմա դու ես շատերի ապրումների խթանը,քնքշանքի առարկան,երազանքների ճերմակ կտավը,ուր այնքա՜ն ջերմություն կա՝փաթիլի տեսքով...

Չգնա՜ս...