Թերասացություն կար այսօրվա մեջ,

Կիսատ մնացած աշնան մի զուգերգ...

Ցրտից կուչ եկած անուրջը երեր

Հայցում էր թախծոտ հորինվածքով սեր...

Թերարժեքություն չկա երազում,

Օրվա թրթիռն է այդ հաճախ խաբում...

Զարկերը մի պահ վայրկյանն են հուշում,

Մի պահ էլ ՝ սրտի ռիթմերը չափում...

Թերի չէ կյանքը իր նժարի մեջ,

Երբ որ սիրով ես ամեն ինչ կշռում...

Ասօրը՝ սիրո մի անվերջ մեներգ,

Որով աշնան խենթ անուրջն է թևում...

Թերասացություն թե գա օրվա հետ՝

Թող որ երկնքում ընտրի զուգընկեր,

Առանց հորինվածք չի՜ լինում ապրել,

Թեկուզ՝խաբկանքով,բայց այն պետք է մեզ...