Իմ հեռակա...

Այնպես ստացվեց, որ ես միշտ հեռակայեցի...Շատ բան չեմ հասկանում կյանքից... գուցե ավելի շատ զգու՞մ եմ...իսկ գուցե՝ ապրու՜մ հեռակա...

Մի գույն կա, որ ինձ համար այլընտրանք չունի...դա քո աչքերի արտացոլանքն է իմ հեռակայող կյանքում...

Ես քեզ համար ոչ անցյալ եղա, ոչ էլ՝ ապագա...դե, ներկայի մասին խոսելն արդեն անհեթեթ է...Դու անգամ չգիտես, որ ես կամ, ապրում եմ...թեկուզ՝ հեռակա...(ինձ համար դա նույնիսկ կարևոր չէ)...

Կարևորն այն է, որ չկորցնեմ աչքերդ տեսնելու իրականությունը...
Աշխարհում ամեն մի գույն իր խենթությունն ունի...Թող ինձ ներե~ն մյուս գույների սիրահարները...
Քո աչքերի գույնն իմ միակ այլընտրանքն է այս հեռակա իրականությունում...