среда, 15 января 2020 г.

ԱԼԵԿՈԾՈՒԹՅՈՒՆ


Ի՞նչ է կատարվում փակ կոպերի տակ,
Երբ որ թախիծը խորն է, անհատակ...
Այն ի՞նչ է ձուլվում, խմորվում անհագ
Ու ծորում դեմքին` ինչպես հոգու ցավ։

Հոսում է դանդաղ, տարածվում կամաց,
Աղով համեմված, բայց համ չդարձած...
Լուռ է գուցեև արցունքի ճամփան,
Բայց խոսուն է շատ` փակ սրտի նման։

Ի՞նչ է կատարվում, երբ բառեր չկան,
Երբ ցավը խորն է ու անանձնական...
Ժայթքում է հոգուց մի խուլ հառաչանք`
Որպես ալեկոծ հոգուն այլընտրանք։


Комментариев нет:

Отправить комментарий