ՄԵՐԿԱՑԱԾ ԵՐԱԶ

Իմ երազների պարկը դատարկվեց.
Օրերը անշուք, անուրջներն են մերկ,
Անգին բառերը դարձել սնամեջ,
Փախչում են, զատվում ինձանից կարծես...

Իմ երազների շունչը կտրվեց,
Երբ դրսում լքված անուրջը մրսեց.
Բառերը ինչ են, որ չգտա ես՝
Մրսող անուրջի իրանին նետեմ...

Իմ երազները մի օր կճաքեն,
Ուժ չեն ունենա բառերը արդեն.
Կապրեմ գուցե ես ավելի թեթև,
Բայց՝ օտար ինձնից, խորթացած ինձ հետ...