среда, 15 января 2020 г.

ԱՆԱՎԱՐՏ ԹՌԻՉՔ


Թել-թել հուշերն են իմ կոպերից կախ,
Ամեն մի հուշը խայծ է անավարտ.
Ծփում է մեղմիկ կյանքն աչքերիս տակ,
Իսկ ես` անհաղորդ, ասես`անկրակ...

Քայլերը պիտի տանեին առաջ,
Ծնկերը վաղ է, որ ծալվեն հանկարծ.
Ինչ-որ մի թռիչք լոկ մտքում մնաց,
Իսկ դրսում լսվեց մի տխուր հառաչ...

Հուշերը լռին դառնում են հայացք,
Ու բախվում անցնող օրերին անհագ.
Թող որ այս կյանքի ամեն մի կանգառ
Իր մեջ ունենա թռիչք ու կրակ...


Комментариев нет:

Отправить комментарий