ԻՄ ՏԱՌԱՊԱՆՔԻ ՍԱՀՄԱՆՆԵՐԸ

Դու գիտես արդյոք

Իմ տառապանքի սահմաններն անտես,

Կամ էլ` ծանոթ ես կարոտ կոչվածի կապույտ լանջերին...?

Որ հանկարծ փարվում ու գրկում են քեզ,

Փորձելով հանել քեզ կյանքիդ հունից,

Ջանալով դարձնել քեզ իրենց գերին...

Ծանոթ ես արդյոք ...?

Եթե`ոչ, ապա երանի է քեզ,

Իսկ, եթե` այո...

Ուրեմն սպասիր ու պատասխանիր,

Թե ուր են տանում

Իմ տառապանքի սահմաններն անտես...

Դեպի լանջերը կարոտ կոչվածի ???...

Բայց, բավական է, կապտել եմ ինքս

Եվ այնքան վաղուց / երևի գիտես /,

Որ մտածել եմ , դե լսիր, թե` ինչ...

Կամ փշրելու ես իմ տառապանքի սահմանները` ԴՈւ,

Կամ` դառնալու ես ԿԱՊՈՒՅՏ ԿԱՐՈՏԻ չսպասված ԳԵՐԻՆ...

Ընտրությունը` քեզ...հասկացար արդյոք ???....