Օրվա մեջ տագնապ կա անմեկնելի,

Բերկրանքի աչքը արցունքով է լի...

Աշնան մեղեդին ասելիք ունի,

Բայց այն ցավոտ է, առանց քնքշանքի...

Երկնքից կախված թախծի հայելին

Կարծես հուշում է ամպրոպի մասին,

Իսկ հողի սրտում կայծակներն էլի

Ուրվագծել են հետքերը դողի...

Մրսում է տերևն իր մերկությունից,

Քամին անթաքույց հրճվանքով է լի...

Ոչ ոք չի հուզվում մեկնումի ծեսից,

Աշունն իր հոգում կասկածներ ունի...

Այնպես կուզեի՝ մի քիչ համառի,

Աշնան տագնապում քնքշանքը ապրի...