ՆՎԱԳԻՐ, ՋՈՒԹԱ՛Կ

Նվագի՛ր, ջութակ...

քեզ հետ եմ ուզում երեկոս բացվի,

Քո մեղեդին է հոգուս հնչյունը,

Որ խեղդվել իմ մեջ, ճնշում է էլի ...

Նվագիր այնպե՛ս,

որ տարրալուծվի կարոտը հեռվում,

Հեռացնի ինձնից այն, ինչ լռում է,

 ցավ է իմ հոգում...

Նվագիր այնքան,

մինչ լուսաբացը իր թարմությամբ գա,

Տանի իր ձեռքով աչքերիս բեռը,

նոր երազներ տա...

..................................................................

Նվագի՛ր, ջութակ, մի՛ լռիր այսօր ,

Երեկոն սուս է, մի քիչ էլ` ամպոտ,

Հոգու հնչյունը ապրել է ուզում ,

Քո կախարդանքով դու նրան ուժ տուր...