ԽԵԼԱՀԵՂ ՎԱԶՔՈՒՄ

Ինձ երազների վերմակով ծածկիր ,

Աստղային ճոճքում օրորիր կամաց ,

Պատմիր դրվագներ հին-հին ասքերից ,

Որ ես վերանամ այս կյանքից անսանձ ...

Որ ես չլսեմ քառատրոփ անցնող

Կյանքի դոփյունը` իմ ունկերի մեջ ,

Որ լուռ թոթափեմ հոգիս պարուրող

Օրերի փոշին, կորցնեմ անհետ ...

Որ շնչեմ միայն նեկտարը կյանքի ,

Ամրացնեմ հողին ոտքերըս ծնկած ,

Որ փակվեմ հանգիստ գրկում երազի -

Ինձ օրոր կասի լուսինը շիկնած ...