ՎԵՐՋԻՆ ԱԿՈՐԴԸ

Խենթ աշնան վերջին ակորդն էր այսօր ...

Հնչեցրեց, փակեց երգարանը իր ,

Վերջին մի հայացք շուրջը նետելով

Հեռացավ աշունն իմ խելառ կյանքից ...

Թողեց ինձ մենակ` հուշերիս գրկում ,

Որոնց ամեն մի կենդանությունից

Արցունքածեփ է իմ հոգին լինում ,

Իսկ տաք գոլորշուց ծնվում է փաթիլ ...

Ծնվում է ձմռան մի նոր մեղեդի ,

Բացվում կարոտի ուրիշ երգարան ,

Որ պատկերները իմ խենթ հուշերի

Հետո ունենան մեկ այլ հանգրվան ...

Որ իմ դատարկվող օրերի կայքում

Երբ փորձեմ փնտրել կարոտի հասցեն ,

Մեկնող աշունից գտնեմ մի համբույր

Ու ձմռան մուտքը ավետող նոր երգ ...