ՍԵՎ ՈՒ ԿԱՊՈՒՅՏ ...

- Տուր ինձ աչքերիդ թախիծն անսահման ,

Որ ես մեծ սիրո հեքիաթներ հյուսեմ ,

Թող քո աչքերն իմ օվկիանը դառնան ,

Իսկ ես թող այնտեղ խենթի պես ճախրեմ .../Հայկո/

- Կապույտ աչքերը քո ինչին են պետք ,

Հեքիաթի դեղին լույսերը վառիր ,

Երկնքից վերև կա մեծ Տիեզերք `

Նրա անհունում թևերըդ բացիր .../Գ.Փ/

-Տուր ինձ աչքերիդ թախիծն անսահման ,

Ես այն խելագար օվկիան կդարձնեմ ,

Իսկ քո աչքերը թող փարոս դառնան ,

Որ խենթ օվկիանում ես չխորտակվեմ .../Հայկո/

- Աչքերըս վաղուց երկինք բարձրացած `

Աստղեր են դարձել շատերի համար ,

Ու հսկում են, որ չմտնի օվկիան

Ոչ մի խենթացած, անփույթ նավավար .../Գ.Փ/

- Տուր ինձ աչքերիդ թախիծն անսահման `

Նրանով հոգուս դատարկը լցնեմ ,

Թույլ տուր աչքերիդ գերին ես դառնամ

Ու նրանց խելառ օվկիանում խեղդվեմ .../Հայկո/

- Հոգուդ դատարկը լցրու երգերով ,

Շղթաներ փշրիր հնչյունի զարկով ,

Իսկ իմ թախիծը թող մնա ինձ մոտ `

Այնտեղ կսուզվի մեկ ուրիշ լողորդ .../Գ.Փ./