понедельник, 28 февраля 2011 г.

ԱՄԵՆ ԳԱՐՆԱՆ ՀԵՏ...



Ամեն գարնան հետ սիրտըս է բացվում ,
Ամեն ծաղիկն ինձ բույրն իր պարգևում .
Այդ բույրերից եմ գուցե խենթանում ,
Ամեն գարնան հետ սիրահար դառնում ...

Կարոտն ինձ համար չունի եղանակ ,
Ում եմ կարոտում` չգիտեմ անգամ.,
Բայց ամեն տարի, ամեն նոր գարնան
Այն օվկիանոս է դառնում անհատակ ...

Թախիծն է մեկից թևերն իր փռում ,
Առանց հարցնելու` տիրակալ դառնում .
Եվ ամեն գարնան մերթ գերվում եմ ես ,
Մերթ` ազատությամբ սավառնում անվերջ...

Սպասմամբ է լեցուն ամեն նոր օրը ,
Իսկ վերջալույսը` հույսերով մարող .
Լոկ մեղեդին է հոգուս թարգմանը ,
Որ վերծանում է ինձ ամեն գարուն ...

Ամեն գարնան հետ ինքըս ինձ եմ փնտրում
Հուշերի գրկում, ճերմակ էջերում .
Ու գտնելով ինձ` նորից եմ կորցնում ,
Մոլորվում այսպես ևս մեկ գարուն ...

Комментариев нет:

Отправить комментарий