ՕԳՆԻՐ...ԱՐԹՆԱՆԱԼ...

Չեմ հայցում քեզնից ոչ սեր, ոչ` գորով.

Այնքա~ն երկար եմ սիրել, գթացել...

Չեմ տենչում անգամ հայացքըդ շոյող.

Մարող աստըղ է այն ճամփիս դարձել...

Չեմ ուզում սիրտըդ իմ առջև բացես .

Վաղու~ց եմ սերտել էջերը նրա...

Չեմ ուզում անափ կարոտից խոսես.

Բառերը կոտրած ճյուղի են նման...

Չեմ կանչում արդեն քեզ իմ երազում.

Գուցե հոգնել եմ իրական խաղից...

Լոկ խնդրում եմ քեզ, նույնիսկ` թախանձում.

Օգնիր արթնանալ իմ խորունկ քնից...