пятница, 17 сентября 2010 г.

ՄԻ ԲՈՒՌ ԼՈՒՅՍ ՏՈՒՐ ԻՆՁ...



Աշունն է խշշում իմ գլխի վերև,
Աշունն է դողում իմ ոտքերի տակ,
Իսկ սրտիս խորքում, իմ խենթ հոգու մեջ
Կապույտն է գծում ուրվագիծն իր թաց...

Աշունը լի է գույների խաղով.
Ինչին նայում եմ` կապտի~ն է տալիս...
Կապույտն, ասում են, բերում է կարոտ,
Աշուն, դեղինով ինձ այսօր օծիր...

Քո այդ բազմերանգ ներկապնակից
Ընդմիշտ հեռացրու կապույտը թախծի...
Թող որ դեղինով ողողվի հոգիս,
Լույսի եմ կարոտ, մի բուռ լու~յս տուր ինձ...


Комментариев нет:

Отправить комментарий