ՊԱՐԱՀԱՆԴԵՍՈՒՄ

Աշունը դուռըս մեղմ բացեց -

Պարահանդեսի հրավեր ուներ ,

Աշունը ձեռքըս լուռ բռնեց -

Հոգիս քայլելու բնա~վ ուժ չուներ ...

Աշունը մեղմիկ թախանձեց ,

Խնդրեց` չլքեմ պարի ժամանակ ,

Աշունը հանկարծ ինձ գրկեց ,

Խենթացավ վալսը մեր ոտքերի տակ ...

Աշունն ինձ մենակ չթողեց ,

Դեղին շղարշն իր նետեց ուսերիս ,

Աշունն իր գույները տվեց ,

Խոստացավ հիշել ինձ նման խենթին ...

Աշունը լռին հեռացավ -

Իր հետ տանելով մեղեդին վալսի ,

Աշունը քաղցըր հուշ դարձավ ,

Թողեց հրավեր պարահանդեսի ...