Երկինքն ամպել է. հանկարծ չտխրես`
Գորշ գույնն էլ իր մեջ մեծ խորհուրդ ունի-
Մթում կարող են երազներ ծնվել
Եվ երգեր, որոնք շունչն են կարոտի…
Գուցե անձրևի…արցունքն էլ ջուր է-
Սա էլ իր ճամփի լուռ խորհուրդն ունի.
Թող որ ողողվեն մի զույգ լուրթ աչքեր`
Միայն թե` ջրվի ծառը կարոտի…
Ձյան փաթիլներ են…էհ, թող որ թափվեն-
Ինչ կա գեղեցիկ անուրջից բացի.
Անուրջ ու երազ փաթիլի պես են,
Որ քնքշանք կտան մի մեծ կարոտի:
Ծիածան կապեց…երկինքն է պարզել
Գունեղ ժապավենն իր սրտի խորքի.
Արդեն ժպտում ես…դու վերծանեցիր
Անվերջ խորհուրդը կապույտ կարոտի…
Комментариев нет:
Отправить комментарий