Ուրիշ աշխարհ

 

Ու ցնցվում է նորից ու ցնցվում է անհագ

Օրվա ժապավենը' երազներով կիսատ...

Ու մեռնում է օրը, բայց չի ծնվում նորը,

Խառնվել են կարծես երկրի գիծն ու կորը...

Ու չի լցվում բացը, այն միակը, թանկը,

Իսկ մետրաչափ հեռվում խեղդվում է կյանքը...

Օրվա պտույտները երազներ են անկար,

Մնում է հորինել լրիվ ուրիշ աշխարհ...