ԻՔՍ կամ մի ԻԳՐԵԿ

Գուցե աշխարհին անծանոթ ես դու,

Ոչ ոքի այգը քեզնով չի բացվում,

Բայց իրիկունն է երբ վարագուրվում,

Քո խենթ հայացքի փշրանքն է մաղում...

Գուցե անհայտ ես, մի իքս կամ իգրեկ,

Ու չես գումարվում ժամերին դու կենտ,

Չես բազմապատկվում, լոկ բաժանո՜ւմ ես

Վազող օրերի տագնապներն անհետ...

Գուցե կա'նգ առնես ու դառնաս մի ես,

Շատ սովորական, անգամ` մարմնեղեն,

Մի փոքր անփույթ, անուղղելի խենթ,

Որ օրվա սրտի զարկերը հաշվես...

Գուցե աշխարհին անծանոթ ես դու,

Ոչ ոքի օրը քեզնով չի փակվում,

Բայց երբ գիշերն է լուռ վարագուրվում

Մի անթարթ հայացք զո՜ւր ես կորցնում...