Հետքերդ կորցրել եմ...երեկ ու այսօր...Որքա՜ն սոսկալի է ապրել "հենց այնպես", ասես բնազդով...
Բնազդաբար դուրս եմ գալիս փողոց...Ինձ դիմավորում են դատարկ մայթերը՝ դատարկված անուրջի պես...
Փնթփնթում է օրը. ուսերին ծանրացած բեռն է մեծ...Փողոցը կամաց-կամաց լցվում է այլոց ոտնահետքերով...Գուցե դրանք ոմանց անուրջներն են, ոմանց էլ՝ քայլելու կամ սավառնելու հետագծերը...Չգիտեմ...
Իսկ դու գիտես, թե որտեղ է սկսվում և ավարտվում անուրջի ճամփան...Այն անուրջի, որը երբեք էլ չի մոտեցնելու մեզ միմյանց...
Շուտով կավարտվի ալեկոծ օրը...Մութի հետ կջնջվեն բոլո՜ր ոտնահետքերը...Հորիզոնի պես ամեն ինչ կհավասարվի իրար՝ անգույն, աներազ...Գիշերը կբացի թևերն ու կսփոփի օրվա ալեկոծությունից վհատված հոգիներին...կսփոփի երազի' միջոցով...
Դարձի՜ր երազ ու հայտնվիր երազիս մեջ...որ բնազդներից ազատագրված օրը չգոչի ականջիս տակ."Բնազդաբար մի՜ ապրիր..."
Երազու՜մ միայն գտա հետքերդ այսօր...Իսկ վա՞ղը...
Բնազդաբար դուրս եմ գալիս փողոց...Ինձ դիմավորում են դատարկ մայթերը՝ դատարկված անուրջի պես...
Փնթփնթում է օրը. ուսերին ծանրացած բեռն է մեծ...Փողոցը կամաց-կամաց լցվում է այլոց ոտնահետքերով...Գուցե դրանք ոմանց անուրջներն են, ոմանց էլ՝ քայլելու կամ սավառնելու հետագծերը...Չգիտեմ...
Իսկ դու գիտես, թե որտեղ է սկսվում և ավարտվում անուրջի ճամփան...Այն անուրջի, որը երբեք էլ չի մոտեցնելու մեզ միմյանց...
Շուտով կավարտվի ալեկոծ օրը...Մութի հետ կջնջվեն բոլո՜ր ոտնահետքերը...Հորիզոնի պես ամեն ինչ կհավասարվի իրար՝ անգույն, աներազ...Գիշերը կբացի թևերն ու կսփոփի օրվա ալեկոծությունից վհատված հոգիներին...կսփոփի երազի' միջոցով...
Դարձի՜ր երազ ու հայտնվիր երազիս մեջ...որ բնազդներից ազատագրված օրը չգոչի ականջիս տակ."Բնազդաբար մի՜ ապրիր..."
Երազու՜մ միայն գտա հետքերդ այսօր...Իսկ վա՞ղը...
Комментариев нет:
Отправить комментарий