Երեկոն քո հայացքի արտացոլանքն է իմ բացվող-փակվող օրվա թրթիռների մեջ...Դու չկաս ու քեզ պետք է փնտրեմ ամեն տեղ...
(Արշալույսդ չգիտեմ, թե ում ես նվիրել...Կեսօրվա տագնապների մեջ էլ ես չե՜մ կարող լինել...)
Օրվա ամենախորհրդավոր պահն ինձ համար երեկոն է...Կյանքն իր բնական գույների մեջ է... Իսկ երբ մութը սկսում է խլել գույնի խորհուրդը, միանում են բազմաշերտ ու բազմացիր լապտերները...որ կյանքը հիմա էլ իրենց հայացքի հովանու ներքո լուռ շարունակվի, որ որևէ գույն հանկարծ չընդհատվի...
Դու իհարկե այնտեղ չես էլ զգում ներկայությունն իմ... Այդ ես եմ քեզ հորինել և ամփոփել իմ երեկոյի բացվող-փակվող կոպերին։ Քո հայացքի արտացոլանքը միայն գույներ կավելացնի հանգչող օրվա ներկապնակին։։։։։։։։։
Չընդհատվե՜ս…..….....
Комментариев нет:
Отправить комментарий