Դեռ ոչ մի տերև չի ընկել ծառից...չի ընկել ծառից՝ աշուն հիշեցնի...

Դեռ տաք գույները չեն թացվել ցողից,բայց միևնույն է, դողում է հոգիս...

Չգիտեմ անգամ, թե ուր թաքնվեմ, որ հին հույզերը չմատնեն խենթիս,

Ո՞ր կածաններով քայլերս մարզեմ, եթե անցյալում մնաց թռիչքն իմ...

Աշնանը հարցնել դեռ չհասցրի, երբ նա ինձ պատմեց տերևի դողից ,

Գեթ տաք գույները պատեն երկինքն իմ, որ անցավ լինի վայրէջքը մտքի...