ԵՐԱԶԻ ԲԵԿՈՐ

Սիրտըս լռում է, երազն է հալվել ,

Հոգիս դատարկվել, գույներն են մարել ,

Սիրո, կարոտի անվերջ խառնուրդից

Մի նոր երանգ է ծածանվում հեռվից ...

Բայց միևնույն է, սիրտս չի խոսում ,

Չի արձագանքում օտար հանգերի ,

Հնչյունի ձայնը լեզուս չի բացում ,

Կախարդանքն անգամ ոչինչ չի փոխի ...

Մնում է միայն` խոսեմ ...լռելով ,

Անրջեմ, թախծեմ լռության միջով ,

Լռության գրկում կարոտըս խեղդեմ ,

Որ իմ երազից գեթ բեկոր փրկեմ ...