вторник, 19 октября 2010 г.

ԻՄ ՍԻՐՈ ԱՇՈՒՆ...



Խենթ սիրուս համար նոր գույն եմ փնտրում ,
Գուցե դու օգնես, իմ լուսե աշուն ,
Ամեն շրշյունը, մեղեդին ճախրող
Հոգուս խորքերում նոր երգ է դառնում...

Ինձ գերում է քո կախարդանքն անվերջ,
Շղարշը` փռված ճամփին երազիս ,
Այն հին ասպետը, որին ճանաչել ,
Կապտել եմ հանկարծ նրա կարոտից...

Քո հեքիաթն անտես ուղեկցում է ինձ ,
Տանում է հրաշք դղյակն անուրջի ,
Որտեղ մեղեդին, պտույտը վալսի
Չափում են մարող զարկերը սրտի...

Ամեն զարկի հետ նոր երգ է ծնվում ,
Ամեն երգի մեջ հառնում է նոր գույն .
Կախարդանքն օգնեց, թե՞ասպետը հին ,
Որ ես քեզ գտա, ԻՄ ՍԻՐՈ ԱՇՈՒՆ...


Комментариев нет:

Отправить комментарий