ՈՒԶԱԾՍ...

Ուզածս ի՞նչ է ...մի պտղունց հույս է,

Որ շաղ տամ ճամփին մարած երազիս,

Շուրջս մշուշ է, պատնեշված լույս է,

Ու...կոտրված ձեռք` ճանապարհելիս...

Ուզածս ի՞նչ է...մի բուռ ժպիտ է,

Որ իմ աչքերի լույսը խտացնի...

Գտածս փուչ է, սառցե հայացք է`

Հոգուս արևն իսկ այն չի հալեցնի...

Ուզածս ի՞նչ է...հոգեզրույց է,

Անբարբառ խոսք է, երգ ու մեղեդի...

Պարգևս ճիչ է, կամ լռություն է,

Սուտ ու խաբկանք է մի անմեկնելի...

Ուզածս ի՞նչ է...շատ է ու քիչ է,

Եղած ու չեղած, անվերջ պատրանք է...

Կոչումս զուր է` ապրած մի կյանք է,

Անցյալ ու ներկա, իմն է, իմը չէ...