Էլ չկրկնվես...

 

Էլ չծովանաս...գոլորշի դարձիր,

Սրտիս տագնապը դու անհետ ցրիր...

Թող որ ոչ մի հուշ չմնա քեզնից,

Ինձ ազատագրիր ծանր մշուշից...

Էլ չկրկնվես... հեռացիր ընդմիշտ,

Որ երգս դառնա անմշուշ, անվիշտ...

Իսկ թե կաղապար երբեւէ հագնի,

Սրտի տագնապներ իր մեջ չբանտի...