вторник, 10 сентября 2019 г.

ՎԵՐՑՐՈՒ...



Իմ երազները տալիս եմ ես քեզ,
Միայն թե դրանց հոգին չհանես.
Նրանց ռունգերում ապրում է մեծ սեր,
Քնքշանքը կողքից անգամ կսազեր...

Երկնքից կախվեց աստղ, թե՞ արև,
Սրտաչափ մոտիկ, հարազատ այնպես.
(Անգութ օրենքը կյանքի թող բեկվեր,
Թող իմ ափերու՜մ անհոգ նա լիներ):

Իմ երազները վերցրե՞լ ես արդեն.
Հոգի՛ս, դրանց հետ զգույշ կվարվես,
Իսկ երբ քո սրտին էլ խինդ չբերեն՝
Լուսնին կհանձնես, նա ՏԵՐ է կարծես:


Комментариев нет:

Отправить комментарий