Որքան ուզում է օրը երկարի՝
Անլույս է նրա վերջը լինելու,
Որքան ուզում է խավարը ձգվի՝
Նոր բացվող օրը հույս է բերելու ...
Որքան ուզում է անցյալը փայլի՝
Նրա քայլերը ետ են տանելու,
Որքան ուզում է կարոտը մաշվի՝
Ներկան հետո է նրան հիշելու...
Որքան ուզում է հույսը բարակի՝
Հավատն է նրան ամուր գրկելու,
Որան ուզում է շղթան այս ձգվի՝
Մտքի կծիկը չի վերջանալու...
Комментариев нет:
Отправить комментарий