ՀՈԳՈՒՍ ԳՈՒՅՆԵՐԸ ...

Հոգուս երկինքը ամպել է նորից ,

Կծկվել իր մեջ, բարուրվել մեկից ,

Թե ինչ է ուզում, որ ես չեմ տվել ,

Ամպերի գորշը պատել է և ինձ ...

Հոգուս աչքերը մշուշվել են լուռ ,

Դարձել արցունքի համար մի նոր տուն ,

Որտեղից գտավ այն խենթիս հասցեն ,

Չգիտեմ անգամ` ես ում մեղադրեմ ...

Հոգուս շուրթերը համր են ու կարկամ ,

Հնչյունաթափ է բառերի ճամփան ,

Տառերն էլ եթե լապտերներ դառնան ,

Չի~ բացվի, մեկ է, լեզուն կապկապված ...

........................................

Հոգուս գույներն են անփոփոխ միայն ,

Շող են երկնքում, լույս` աչքի համար ,

Կբացեն նույնիսկ լեզուն համրացած ,

Եթե ԿԱՊՈՒՅՏԻՆ ...թողնեն անվնաս...