Ուրի՜շ է պարը նահանջող ամռան...

Մետաքսե երազն էլ չի կրկնվի,

Ամբարեմ մի տեղ գույներն աննման՝

Որպես երաշխիք անցնող մշուշի...

Ուրի՜շ է հևքը խելագար ամռան...

Թե ինչեր բերեց՝ ամեն ոք գիտի,

Բայց թե ինչ փոխեց, ինչ հույզեր տարավ՝

Միտքը անզոր է սահմանն այդ հատի...

Ուրի՜շ է երգը հեռացող ամռան...

Չեմ ուզում, որ այն երբևէ հատի,

Աշուն, դեռ վաղ է, քայլեր կան կիսատ,

Թող քո մեղեդին մի քիչ ո՜ւշ հնչի...