Ուրի՜շ է պարը նահանջող ամռան...
Մետաքսե երազն էլ չի կրկնվի,
Ամբարեմ մի տեղ գույներն աննման՝
Որպես երաշխիք անցնող մշուշի...
Ուրի՜շ է հևքը խելագար ամռան...
Թե ինչեր բերեց՝ ամեն ոք գիտի,
Բայց թե ինչ փոխեց, ինչ հույզեր տարավ՝
Միտքը անզոր է սահմանն այդ հատի...
Ուրի՜շ է երգը հեռացող ամռան...
Չեմ ուզում, որ այն երբևէ հատի,
Աշուն, դեռ վաղ է, քայլեր կան կիսատ,
Թող քո մեղեդին մի քիչ ո՜ւշ հնչի...