ԱԼԻՔՎՈՂ ՀՈՒՇ

Քեզ տեսա հեռվում, ինձ էլ տեսար դու,

Պատնեշ կա՝ մի օր կամուրջ է դառնում,

Ալիքվող հուշը իր երգն էր երգում,

Կարոտի ձայնը կարծես չէր լսվում ...

Ես քայլում էի, քայլում էիր դու,

Տարածություն կա՝ սրտով է չափվում,

Ես փնտրում էի աչքերիդ հեռուն,

Դու թերթում էիր էջերն իմ հոգու...

Հեռացա քեզնից, գնացիր և դու,

Կամուրջներ կան, որ բնա՜վ չեն այրվում,

Դու տարար քեզ հետ մոտիկ մի հնչյուն,

Ես էլ թաքցրի ալիքվող նոր հուշ...

Այսօրը ՎԱՂԸ ՉԷ

Երեկը այսօրվա ստվերն է-

Անձրևը թող դրսում լու՜ռ մաղվի,

Սյսօրը այնքան էլ վաղը չէ-

Երազը լայնաթև թող ճախրի...

Աչքերը թաքցրած ժպիտ են-

Թող խոսեն վարանոտ, մեկուսի,

Ձեռքերը այդքան էլ ուժեղ չեն,

Որ փշրեն լռության պիրկ գոտին...

Քայլերը փրկության միջոց են,

Որ տանեն տնքոցը կարոտի,

Այսօրը բնա՜վ էլ վաղը չէ-

Երազը թող հեռվում անձրևի...