ՄԻ ՊԱՀ .............

Անցյալը մի պահ իմ կողքով անցավ,

Ներկային դիպավ քնքշանքը նրա,

Բանտված երազը զույգ թևեր առավ,

Ու ես տարվեցի սլացքով  նրա...

Ու ես սիրեցի երազի ճամփան,

Արբեցի նրա արարման ոգով,

Ու ես փորձեցի թեկուզ՝ աննկատ,

Մասնիկ ունենալ նրանից մի օր...

Անցնող օրերը ինձ պարգև դարձան,

Նրանց շուրթերին երազներ հանգան...

Այսպես սիրեցի ես անցյալն անգամ,

Քանզի հենց այնտեղ գտա իմ ներկան...

ԱՆՑՅԱԼՆ ՈՒ ՆԵՐԿԱՆ

Անցյալն ու ներկան իրենց փոթորկով

Իմ կյանքի կառքն են վաղուց մտրակել,

Անտարբերության սառը ձեռքերով

Օրերիս դուռը թախծով եղյամել...

Ես էլ իմ ճամփին զույգ աչքեր տեսա,

Որ օվկիանացող կարոտներ ունեն,

Տարիներ հետո միայն հասկացա՝

Անցյալն ու ներկան ապագա չունեն...

Ու որքան կապտեն աչքերը այն ջինջ,

Ոչինչ չի փոխվի իր ընթացքի մեջ,

Անտարբերության քարե մի ժպիտ

Կձուլվի անխոս օրերի հետ խենթ...

....................................................................

Անցյալն ու ներկան գուցե իմը չե՞ն...