ՉԵՄ ԱՓՍՈՍՈՒՄ ...

Ես  չեմ  ափսոսում  այսպես  տենդագին

Մարդու  մեջ  ՄԱՐԴՈՒՆ  փնտրելու  համար .

Գուցե  երկի՞նքը  պայթի  իմ  գլխին -

Մտքիս  կանթեղով  կփրկեմ  նրան ...

Ես  չեմ  ափսոսում  իմ  արմատներով

Այս  հողաշխարհում  քայլելու  համար .

Գուցե  շատերին  մնա  անծանոթ

Շղթաներ  մերժող  ցանկացած  ճամփա ...

Ես  չեմ  ափսոսում  այսքան  կախարդող

Գույներով  կյանքըս  ներկելու  համար .

Գուցե  և  վըրձնե՞ն  նրանք  սրտի  դող -

Հոգուս  հնոցում  կկոփեմ  նրանց ...

Ես  չեմ  ափսոսում , իմ  անհաս   ԵՐԱԶ ,

Քեզանով  այսչափ  ապրելու  համար .

Գուցե  համառի՞  կարոտը  անսանձ -

Դու  էլ  չափսոսաս  խենթ  երգիս  համար ...

ԵԹԵ ................

Իսկ եթե հանկարծ անցյալը նորից

Հին թաքըստոցից գլուխը հանի՞ ,

Գա, մեկից նստի իմ դռան շեմին ,

Չթողնի քայլեմ, ոտքերըս բռնի ~...

Իսկ եթե հանկարծ ոտքերըս ծալվե՞ն ,

Այդ պաղ ձեռքերին փլվել ես ուզե~մ ,

Էլ ուժ չունենամ ներկայով ապրել ,

Ինձ իմ անցյալի գրկում ես փնտրե~մ ...

Իսկ եթե հանկարծ գըտածս կորցնե՞մ ,

Ինքըս ինձանից փախչել ես ուզե~մ ,

Ամեն, ամեն ինչ ես փուչ համարեմ ,

Ու ինձ բոլորից զատե~մ, բաժանե~մ ...

... Ու եթե հանկարծ անցյալը կրկին

Նույն համառությամբ դեռ ինձ որոնի~ _

Ներկաս կհանձնեմ նրա ձեռքերին ,

Կըհաշտվեմ ինձ հետ ... կկանգնեմ ոտքի ...