Աշունը դուռըս մեղմ բացեց -
Պարահանդեսի հրավեր ուներ ,
Աշունը ձեռքըս լուռ բռնեց -
Հոգիս քայլելու բնա~վ ուժ չուներ ...
Աշունը մեղմիկ թախանձեց ,
Խնդրեց` չլքեմ պարի ժամանակ ,
Աշունը հանկարծ ինձ գրկեց ,
Խենթացավ վալսը մեր ոտքերի տակ ...
Աշունն ինձ մենակ չթողեց ,
Դեղին շղարշն իր նետեց ուսերիս ,
Աշունն իր գույները տվեց ,
Խոստացավ հիշել ինձ նման խենթին ...
Աշունը լռին հեռացավ -
Իր հետ տանելով մեղեդին վալսի ,
Աշունը քաղցըր հուշ դարձավ ,
Թողեց հրավեր պարահանդեսի ...