Թույլ տուր վըրձինըդ գեթ մի պահ վերցնեմ ,
Կարոտիս խամրած գույները փոխեմ ,
Դարձնեմ առավել ջինջ ու անհատակ `
Իմ Վանա ծովի աչքերի նման ...
Թույլ տուր ՔՈ վըրձնի նետով սլանամ ,
ԻՄ խենթ կարոտի լեզուն հասկանամ ,
Արցունքի բացված հունը ես փոխեմ ,
Հոգուցըս բեկված թախիծը ցըրեմ ...
Թույլ տուր վըրձնովըդ տիեզերք հառնեմ ,
Լռության ձայնը վերծանել փորձեմ ,
Այնտեղի բոլոր գույները պեղեմ ,
Կարոտիս համար նոր գույն հորինեմ...
Թույլ տուր վըրձինըդ գըրիչն իմ դառնա ,
Այդժամ գուցեև սիրտըս ամրանա ,
Որ քո մեկնումի լուրը չըլսած`
Կարոտիս լեզուն անդարձ համրանա...
Комментариев нет:
Отправить комментарий