ԱՔՐՈՍՏԻԿՈՍ

Ամպերի միջից փայլող ոսկի ես ,

Յամբ ու քորեյ ես, տաղ ու հորովել ,

Բոցե երկունք ես, լուսեղեն հեղեղ ,

Ուղի ես փայլող, աննահանջ վերելք ...

Բացվեց քեզանով էջ ու մագաղաթ .

Երեկը դարձավ առավել հստակ ,

Ներկան քայլում է վեհ ու հաղթական ,

Իսկ ապագան էլ` թևերը պարզած

Նայում է առաջ` աչքերով մանկան ...